czwartek, 14 stycznia 2010

Historia zduństwa w Polsce cd

Z chwilą pojawienia się nowego paliwa jakim jest węgiel piece kaflowe wymagały przebudowy, zmiany konstrukcji wewnętrznej. Ponieważ węgiel na wyższą od drewna temperaturę spalania wymagało to dostosowania budowy wewnętrznej do potrzeb jego spalania. O różnych budowach kaflowego pieca węglowego przy innej okazji.
W drugiej połowie XIX wieku piec kaflowy staje się najpopularniejszym źródłem ciepła. W związku z rosnącym popytem powstaje wiele kaflarni część z nich aby produkować więcej przechodzi na produkcję masową z powtarzających się form. Prym wiodą kafle gładkie jednokolorowe. Kaflarnie kopiują już wcześniej ustalone wzory eklektyczne czy neorenesansowe. Wynikiem takich działań są piece pseudorenesansowe, neoklasycystyczne, pseudorokokowe. Zauważyć można powrót do małych formatów kafli ze zdobieniami roślinnymi i geometrycznymi. Produkuje się też kafle garnkowe.
Przełom XIX i XX wieku to secesja Kafle ozdabiane są motywami kwiatowymi. Pojawiają się piece berlińskie z białych kafli nieżadko ujętych w oblamówkę z kafli o kontrastowej barwie.


źródło: zbiory własne

Po II wojnie światowej w piece secesyjne są masowo rozbierane. Ich miejsce zajmują dumnie wtedy nazywane nowoczesnymi piecami kaflowymi prostopadłościenne formy z jednobarwnych kafli.
Początek lat 90-tych XX wieku owocuje budową domów jednorodzinnych w których ludzie pragną kominka otwartego. I tu pojawia się nowe zajęcie na szeroką skalę dla rzemiosła zduńskiego. W tym samym czasie na polski rynek wchodzą producenci gotowych palenisk kominkowych zwanych potocznie wkładami kominkowymi. Nawet najstarszej konstrukcji wkład kominkowy potrafi zmniejszyć spalanie drewna 10x w porównaniu do paleniska otwartego. Wieść ta szybko się rozchodzi i Polacy w skutek wzrostu cen surowców energetycznych chcą ogrzewać swoje domy kominkami. Odważę się nazwać ten okres renesansem ognia w polskich domach.

Bibliografia:
1. M. Dąbrowska, kafle i piece kaflowe w Polsce do końca XVIII w. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987
2. J. Samek, Polskie rzemiosło artystyczne. Czasy nowożytne. Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984
3. Kwartalnik Świat Kominków 4(22)2009
4. Opracowanie własne

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz